Stories

Ik moet huilen als ik mijn hart volg

Ik raak geëmotioneerd als ik er over praat

Soms vinden mensen het raar als je volschiet, als de tranen in je ogen komen omdat je ergens door geraakt wordt.
Ik geef met regelmaat lezingen over de Luisterkind Methode en het gebeurde me de eerste keer en de tweede keer en de derde keer en nog steeds bijna iedere keer dat ik tijdens mijn praten de tranen naar boven voel komen.

Het is meerdere keren gebeurd dat ik de zaal in liep om te starten met de lezing en dat ik terug moest lopen, simpelweg omdat de tranen al in mijn ogen stonden. Toen ik zelf de opleiding tot Luisterkindwerker nog gaf schoot ik ook nog weleens vol. En ook kortgeleden nog, toen ik het contract tekende voor de samenwerking met Play4Kids. Ik had het over een gesprekje met een meisje wat gevlucht was en haar knuffel had moeten achterlaten, en daar waren de tranen.

Het is het gevoel, de passie die de emoties naar boven stuwen

Het is gevoel, het is de passie, de drive, de kracht, de liefde, het weten wat je aan het doen bent, het gevoel ervaren, weten wat er nodig is, er voor staan, de boodschap die uitgedragen mag worden in iedere vezel van mijn lijf voelen. De emoties van de kinderen voelen, hun pijn en hun verdriet en ook hun blijheid en hun geluk.
 
Het is het voelen in mijn hart, de verbinding met de mensen in de wereld, dat wat ik doe en waar ik voor sta. Het wordt van binnen aangestuurd, ik heb er voor gekozen en ik wil het ten volste ervaren en benutten. Er is geen houden meer aan.

Dankbaar dat ik het mag vertellen

Als ik een zaal binnenkom voor een lezing en ik zie de mensen zitten dan komen de emoties omdat ik besef dat ze er zijn om mijn verhaal te horen, en mijn verhaal is het verhaal van het geluk van de kinderen in deze wereld. Ik voel de emoties omdat ik dankbaar ben dat ik het verhaal mag doorgeven, mag vertellen en ik ben dankbaar dat de mensen in de zaal er naar willen luisteren. Ik voel de energie van de mensen, van de kinderen en van mezelf … en daar zijn de tranen.
 
En ja, ik ben ook mens en soms voel ik het dagen helemaal niet, dan wil ik andere dingen doen… en dan blijkt negen van de tien keer dat mijn hoofd het heeft overgenomen. Als ik dan weer even een stapje opzij doe en mijn ogen sluit en mijn hoofd bedank voor de gedachten en daarna mijn hart weer open, dan stroomt het weer, in volle gang. Mijn drive, mijn passie, mijn kracht ….
 
Laat mij maar snotteren en mijn tranen wegpoetsen op een lezing, of op andere plekken waar ik de connectie zo sterk voel.
Mijn hart klopt de juiste richting uit, met alle emoties die daarbij horen. Ik houd het niet tegen, het mag er zijn en het mag gezien worden. Ik kan niet stoppen, niet stoppen met doorgaan en niet stoppen met de emoties die daarbij horen. En dat hoeft ook niet, het mag er allemaal zijn!
 
Volg je hart, volg de drive, het geeft zo mooi de richting aan. En laat alles wat daarbij naar voren komt ook gewoon zijn. Jij bent jij, volg je gevoel, en durf jezelf daarin te laten zien! In welke vorm dan ook!
 

Meer Stories

Stories

Ik kan mijn voeten niet volgen

Stories

Voordat kinderen kopje onder gaan

Stories

Mensen met dementie hebben ook wensen

Reageren

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *